حسین پری وار متولد سال ۶۷ ساکن روستای بیار مانه و سملقان توانسته با ایجاد اشتغال گامی در جهت کارآفرینی بردارد و علاوه بر کسب درآمد خودش، برای 80 خانواده نیز منبع درآمدی فراهم کرده است.
به گزارش خبرنگار عصراترک از مانه و سملقان، امروزه در ایران، مسئله کار و اشتغال جوانان برای خانواده‌ها و دولت به یکی از اساسی‌ترین مسائل تبدیل شده، زیرا مسئله اشتغال یکی از دغدغه‌های اصلی هر جوانی است به طوری که زندگی آنها را تحت تاثیر قرار داده است.
در عصری قرار داریم که اکثر کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه متوجه شده‌اند که کارآفرینی حتی در مقیاس کوچک، چه تأثیر بزرگی در اقتصاد کشورها دارد و نقش کارآفرینی در اشتغال به عنوان یک عنصر حیاتی تلقی می شود.
نکته قابل توجه این است که برای ایجاد و توسعه کارآفرینی باید زیر ساخت ها فراهم شود، خصوصا زیر ساخت های نرم که شامل: تسهیل و تصحیح قوانین و مقررات از جمله قانون کار و قوانین گمرکی، امنیت سرمایه گذاری ، حق آزادی انتخاب، تبیین فرهنگ ثروت، تببین فرهنگ کارآفرینی می شود.
حسین پری وار در گفتگو با خبرنگار عصراترک در مانه وسملقان اظهار داشت: از سن ۱۴ سالگی در شهر آشخانه کار خیاطی را شروع کردم و به مدت دو سال در این شهر کار کردم و بعد از آن به مدت پنج سال به تهران رفتم و در یک کارگاه فعالیت داشتم و مجدد به آشخانه بازگشتم.
وی با اشاره به اینکه در ابتدا به همراه اعضای خانواده ام یک کارگاه تولیدی کوچک راه اندازی کردیم، گفت: در ابتدا شرایط به سختی پیش می رفت تا جایی که امکان ورشکستگی نیز وجود داشت، اما با حمایت و پشتوانه اطرافیان این کارگاه تاکنون پابرجا مانده است.
این کارآفرین آشخانه ای اضافه کرد: در ادامه مسیر تعداد چرخ های خیاطی را اضافه کردیم و با قبول کردن سفارش از سایر استان ها کار را گسترش دادیم.
پریوار بیان داشت: در حال حاضر در این کارگاه برای 80 نفر نیرو کارآفرینی و ایجاد اشتغال شده است که با دوخت لباس برای استان تهران و لباس های تولید ویژه کارگاه خودم فعالیت را ادامه می دهیم.
وی به مشکلات ایجاد شده در ایام کرونا برای این مجموعه اشاره کرد و گفت: در دوران کرونا اکثر اشتغال ها روزهای سختی را پشت سرگذاشتند و از لحاظ بازار فروش و جو روانی به شدت تحت تاثیر بودند، به همین نسبت کارگاه تولیدی ما نیز آسیب هایی را متحمل شد.
این کارآفرین آشخانه ای ادامه داد: با شیوع بیماری کرونا و عدم امکان حضور تمام نیروها در محل کارگاه و اینکه بسیاری ازآنها در منزل ابزار لازم را نداشتند، وسایل را برای همکارانمان تهیه کردیم و در منزل خیاطی ها ادامه پیدا کرد.
وی خاطرنشان کرد: همچنین در این ایام کسانی که از آشخانه برای کار به سایر استان ها رفته بودند و به دلیل بیماری کرونا بیکار شده بودند نیز کار ایجاد کردیم تا بتوانند منبع درآمدی برای خانواده هایشان باشند.
پریوار یادآور شد: همچنین کسانی که مهارت خیاطی نداشتند، با برگزاری دوره دو سه ماهه به صورت رایگان و یا با هزینه خیلی پایین آموزش لازم برای تولیدی را دیدند، در صورتی که سرمایه لازم برای تهیه وسایل را نداشته باشند، وسایل را برای آنها با معرفی به تهران فراهم می کنیم، تا بتوانند به صورت مستقل ایجاد کارگاه یا در منزل فعالیت می کنند و یا به صورت بیرون بر کار به این افراد تحویل داده می شود.
وی با بیان اینکه فعالیت خیاطی به صورت مداوم است، گفت: در حال حاضر 10 نفر از نیروهایی که با مجموعه ما فعالیت دارند، سرپرست خانوار هستند و با درآمدی که در این کارگاه دارند، زندگی شان می چرخد.
این کارآفرین آشخانه ای با اشاره به اینکه برخی از لباس ها به صورت برند و خاص تحت عنوان کشورهای دیگر در داخل ایران به فروش می رسد، به دلیل کیفیت بالای کار است، گفت: دولتمردان می توانند با ایجاد سرمایه گذاری در مقوله های کارآفرینی و این نمونه بهترین تولید کننده ها را برای ایران داشته باشند و با حمایت و پشتیبانی بهترین سرمایه و درآمدزایی را داشته باشند.
وی افزود: الان بیشتر فروشنده ها ترجیح می دهند که لباس آماده از شهرهای بزرگ و یا خارج از کشور با قیمت ارزان وارد کنند، در حالی که اگر حمایت شویم و بخواهیم در داخل کشور تولید کنیم، قیمت کالا نصف هم نخواهد شد اما به دلیل نبود سرمایه امکان این فعالیت وجود ندارد.
این کارآفرین آشخانه ای خاطرنشان کرد: بخش زیادی از تولید کنندگان از نقطه صفر شروع کرده اند و با توجه به نبود ثبات قیمتی در بازار به خصوص در موضوع تولید پوشاک با توجه به مرجوعی ها و از مد افتادگی لباس ها، خسارت ها بالاتر خواهد بود.
وی گفت: در صورتی که مسئولان از تولیدکنندگان و خیاطان حمایت کافی را داشته باشند، 100 درصد بهترین رشته برای سرمایه گذاری خواهد بود، اگر شهری همچون آشخانه چندین کارگاه تولیدی خیاطی فعالیت داشته باشد، قطعا نیازی نیست تا مغازه دارهای آشخانه برای خرید به تهران و دیگر شهرها بروند و با کمترین قیمت و کیفیت بالا در شهر خودشان خرید خواهند کرد.
پریوار از ملزومات و هزینه های اولیه کار در رشته خیاطی توضیح داد: هزینه لازم برای این فعالیت حداقل ۲۵ میلیون تا ۳۵ میلیون است، اما در صورتی که برای ایجاد کارگاه تولیدی بخواهد هزینه کند از 200 تا 400 میلیون تومان هزینه اولیه مورد نیاز خواهد بود.
وی با اشاره به اینکه بزرگترین مشکل تولید کننده ها نداشتن سرمایه کافی است، افزود: همچنین نوسانات بازار نیز باعث شده ضربه بزرگی به تولیدکننده ها بخورد، به طوری که پارچه هر روز با یک قیمت به فروش می رسد و همین قضیه باعث می شود که نتوان کار سفارش گرفته را در زمان موعد تحویل داد.
تهیه و تنظیم گفتگو: مرضیه رمضانی
انتهای پیام/